schoth

Zondag 31 mei voor de derde en voorlopig laatste keer naar Vianen om de spaanse familie op te halen en naar Schiphol te breng. Bij aankomst zaten ze samen met Hassan en Lourdes aan een rijk gevulde tafel met hapjes en drankjes. Napratend over de dag van gisteren. Op zijn spaans: lekker etend en met de nodige humor. Maar het vliegtuig wacht niet dus we stappen met zijn allen in de auto voor een laatste ritje naar Schiphol. Inchecken verloopt voorspoedig en we groeten de familie vaarwel en tot ziens in juli.

Donderdag 28 mei samen met Mercedes al vroeg richting Schiphol vertrokken. We gaan de broer en de zwager van Mercedes ophalen om gezamenlijk door te rijden naar Vianen om afscheid te nemen van Hassan jr. Hij ligt opgebaard in zijn eigen bed en de begrafenis volgt zaterdag. Hassan had een vredige blik, moe van een strijd van meer dan twee jaar tegen die gemene ziekte waar we nog geen andere medicijnen voor hebben dan die zware chemo kuren. We ontmoeten Nena en Guanni die al een dag eerder van Spanje zijn overgekomen.

Zaterdagmorgen opnieuw vroeg naar het westen vertrokken. Dit keer met de hele familie en naar de aula van de school van Hassan jr. Hier vind de ceremonie plaats waarna de begrafenis in Vianen volgt. Het is een indrukwekkende dag vol met emoties. De dienst bevat veel verhalen en gedichten van klasgenoten van Hassan jr. en zus Radia maakt bijzonder veel indruk met haar voordracht en hoe ze met het verlies omgaat! Respect!

Op de begraafplaats volgt er nog een laatste groet en mogen we allen de schop ter hand nemen om Hassan te begraven. Wat wreed om zo’n jonge en positief ingestelde jongen al op zo’n jonge leeftijd te moeten verliezen…

Mummiemuis

Warm en zacht
Dat moet hij gedacht hebben
Krabbend en knagend
onder de keldertrap

In een vergeten deken van glaswol lag de muis

Zijn keuteltjes
als graantjes
voor het hiernamaals

Hassan Abba
15 april 1993 – 24 mei 2009

Door het strakke tijdschema doen we een korte overnachting om daarna vol door te stomen richting Nederland. Dit is het gedeelte van Denemarken waar we nog niet eerder zijn geweest. De Dacia stoomt lekker door en heeft de hele trip geen enkel mankement getoond. Cache dog Casper heeft de eerste dagen heerlijk kunnen rennen en dollen maar heeft de laatste twee reisdagen zonder een enkele wanklank volbracht. Woensdagochtend 9.30 uur komen we weer op ons thuishonk aan. Genoeg tijd om rustig de auto te legen en te schonen, even bij mijn moeder langs te gaan en de waypoints van de trip op te slaan en die van Schiphol in te voeren. De kids zijn erg blij met de trollen uit Noorwegen en Mercedes was blij dat het weer met de rust gedaan is….

Volgetankt vertrekken we om 9.00 uur ’s ochtends voor de route door Sverige. Waar we bij aankomst in Noorwegen stevig gecontroleerd werden door de douane, kunnen we nu een vriendelijk lachende blondine zwaaiend passeren. Voor het eerst in Zweden! Helaas geen tijd om geocaches te doen want er komt familie uit Spanje over voor de begrafenis en wij gaan ze donderdag van Schiphol halen. Dus vandaag veel kilometers maken maar natuurlijk nog wel één geocache zodat we Sweden ook op ons landenlijstje kunnen zetten. Wegen en routewijzers zijn goed verzorgd en het land maakt een meer ‘urban’ indruk dan noorwegen. Voor de Oresund brug nemen we de verkeerde weg wat een dik half uur extra reistijd betekende. Uiteindelijk toch de brug over en de overnachting in Denemarken gedaan.

Na het droevige nieuws van gisteren wordt de route drastisch aangepast. In plaats van richting Bergen gaan we nu richting Oslo zodat we zo snel mogelijk thuis komen. De geplande caches worden vervangen door caches die op de route liggen en snel te doen zijn. Ondanks deze tegenslagen genieten we toch enorm van dit mooie land. De fjorden lijken niet op te houden en bij elke stop valt er wel weer onverwachts wat moois te zien. Meeste indruk maken de enorme watervallen en grote ijsmassa’s. Tot 24.00 door gereden en de dacia vlak voor de zweedse grens omgebouwd tot kampeerwagen en zowel benzine alsook LPG kunnen tanken. Morgen voor het eerst in Zweden…!

<!– WriteFlash('’); //–>

dag 3 24 mei 2009

Om 6.00 uur opstaan en dan ook al vroeg op pad voor de wandeling naar Preikestolen oftewel de Preekstoel.De dag begint met lichte regen dus wel mijn regenjas aan. Voor de heenreis gebruiken we de alternatieve route van de campingeigenaar. Dat betekent geen weg maar een track door een oerbos. Een prachtige wandeling maar alleen te doen met goede wandelschoenen want het was drassig en steil. Na twee uur lopen komen we op de parkeerplaats van Preikestolen aan. Het echte werk begint nu pas.En het werd stevig afzien, vooral voor Casper want die moest als een klimgeit van rots naar rots springen. Toen ik op zo’n 600 meter vooroverboog omhet water van zo’n bergmeertje te proeven viel het mobieltje in het water. Shit; voorlopig geen verbinding meer tot die droog is….En op het eind moest ik na elke 10 meter even rust nemen.Maar als je er dan eenmaal bent is het afzien snel vergeten. Wat een ervaring en hoe mooi kan de natuur zijn. Het weer was opgeklaard en de zon kwam er zelfs op momenten nog door. Dus helder zicht op de enorme afgronden en imposante vergezichten!

Zo’n tien meter onder de top natuurlijk nog wel even de geocache gedaan Tijdens de afdaling kwamen we steeds meer mensen tegen die aan de beklimming begonnen. Eenmaal beneden besloten om de route naar de camping met de bus te doen. Op de camping snel even contact zoeken met het thuisfront via de WiFi verbinding. En op dat moment kreeg ik te horen dat ons neefje Hasito die nacht was overleden. Hij was al lange tijd ernstig ziek maar ik had niet verwacht dat het nog zo snel zou gaan. Mijn gedachten gaan uit naar Lourdes, Hassan en Radia. Wat een schok. Vrijdag is de begrafenis dus ik moet nu de plannen aanpassen om op tijd weer thuis te zijn.

<!– WriteFlash('’); //–>

Goed half zes al weer up and running… Nou ja, niet running maar wel bezig de omgeving te verkennen en de dacia weer om te bouwen. Er staan weer caches op het programma en we gaan richting Stavangen. De trip is fantastisch. Het weer is prima en de natuur is overweldigend. De route leidt door de ene tunnel naar de andere met daar tussenin de mooiste fjords. Om 12.30 een uitgebreide picnic gehouden en dan weer verder met de reis…Nog een cache in het hooggebergte en door naar de camping op vier kilometer afstand van de Preekstoel.

Een mooi plekje met stroom uitgezocht en toen voor het eerst alleen de tent opgezet. Binnen vijftien minuten stond het geheel klaar voor gebruik. Ook bijzonder getroffen met het weer. Vanavond even kijken of de nederlandse campingeigenaar ook internet kan leveren. Kan ik misschien nog even chatten met de kids en Mercedes. Zo, nu eerst de route voor morgen uitstippelen en dan aan de bami-pangang!

<!– WriteFlash('’); //–>

dag 1.

De reis verliep harstikke goed. Een eerste cache was nog in Duitsland gepland maar deze werd niet gevonden. Het was nog te donker. Daarna wel een paar snelwegcaches en onderweg geen vertragingen gehad. Om 10.30 uur al op het terrein van Colorline aangekomen. Inchecken verliep zonder problemen en tijdens het wachten op de boot nog een leuke cache in de haven gevonden en wat foto’s geschoten van de binnenvarende ferry.

Een prachtige overtocht gehad. Eerst natuurlijk de boot met zijn 10 verdiepingen verkennen en daarna de uitvaart bekijken. Eenmaal binnen kon ik met mijn dinner-voucher plaats nemen in het sjieke restaurant en zo veel eten en drinken als ik maar wilde. Wel zielig voor casper want hij moest de volle vier uur in de kofferbak verblijven!

Bij de douane was ik meer tijd kwijt. Wellicht vertrouwden ze die ouwe hippie met stoppelbaardje niet, want ik werd aan de kant gezet en de begage werd grondig bekeken. Daarna werd het paspoort nog gechecked en kreeg ik na een half uur toch het groene licht!

Voor het eerst in Noorwegen! In Kristiansand gelijk maar weer de tank volgegooid en hoewel ik ook gas kon tanken lukte dat om de een of andere manier niet. Daarna op weg voor nog wat caches en een goede slaapplek in de natuur uitzoeken. Om 19.30 een plek gevonden; een voormalig picknickterrein welke niet meer gebruikt werd. De auto was vanaf de weg niet te zien en zo stonden we aan een fjord met een hele steile oever.

<!– WriteFlash('’); //–>

Binnen een half uur werd de dacia omgetoverd in een slaapwagon met gordijntjes. De nacht goed doorgekomen hoewel het wat kouder was als dat ik gedacht had. Geen vochtprobleem doordat de raampjes open stonden en Casper was zo moe dat hij ook heel rustig sliep….

Het is bijna zover! Eerst nog een laatste bezoek aan de dierenarts voor een verplichte ontwormingskuur. Het kostte enige moeite om hem duidelijk te maken om wat voor kuur het gaat, en om de vereiste stempels in het paspoort te krijgen maar nu is alles fertig. Nog een laatste rommelige dag op het werk maar nu alleen nog even de paspoorten en andere papieren klaar leggen. Mercedes heeft nog wat laatste boodschappen gehaald en dan morgen, hemelvaartsdag, de daciamobiel volproppen met kekkies en pilsner. Nu nog even de diverse waypoints in de Garmin Colorado pompen en dan zijn we ready for take off…

Nog één week te gaan! Deze week was bestemd voor de medische controles. Even een check-up bij de doktersassistente voor de bloeddruk, daarna een bezoek aan de Reumatoloog en beiden waren positief. Alles onder controle. Donderdag dan nog naar de mondhygienist en een dag later naar de tandarts. Controle wordt ineens een stuk minder… Een kies geeft al een jaar lang meer en soms mindere problemen. Besloten wordt om deze toch maar te trekken. Hopenlijk gaat de gehechte wond niet opspelen. Conditie is verder prima en gewicht is zelfs een paar kilo minder omdat we de biertjes laten staan.

Als generale repetitie nog wat snelle caches gedaan die op de route naar De Scheg te Colmschate lagen. Dochterlief & friends waren daar aan het zwemmen en moesten opgehaald worden. Dus weer drie puntjes erbij op de grote Geocaching lijst.

homesite: www.schothans.com

Bevrijdingsdag is een vrije dag voor ons dus mooi de gelegenheid om de daktent eens in het echie uit te proberen. Bij de Action een siliconen matje gekocht ter bescherming van de lak op het dak en een fietsband aan stukjes geknipt om de dakrails voor beschadiging te beschermen. Ook de hulp ingeroepen van neef Henk JK en samen met hem de 50 kilo zware tent op het dak gesleept.

<!– WriteFlash('’); //–>

Daarna naar een rustig plekje gereden om het geheel eens goed uit te proberen en te filmen. De test verliep zonder problemen. Opzetten en inklappen van de tent is verbazend simpel. Meeste tijd gaat zitten in het los zippen van de beschermingshoes en het inschuiven van de ondertent. Ook het rijden met de tent op het dak viel erg mee. Geen noemenswaardig verschil met rijden met een dakkoffer.

Al met al een geslaagde test en een hartelijk dank aan Henk JK voor de technische ondersteuning. Kijk voor meer info en foto’s op mijn website.

Nog drie weken en dan is het zover… De laatste voorbereidingen worden getroffen. Nog even buitenlands geld halen bij de GWK en de daktent moet nog uitgeprobeerd worden. Inpakken en proviand zijn klaar, en de geocaches zijn ingelezen.

De ActionCam gaat mee maar er moeten nog wel twee 4GB kaartjes aangeschaft worden want de oude Sony Vaio laptop kan al dat mutlimedia geweld niet meer trekken. Natuurlijk nog wel even een persoonlijke ‘Best of…’ maken en op DVD branden.