Tegenwoordig wordt een wandelstok alleen gebruikt door mensen die slecht ter been zijn of voor een andere medische reden. Zo gebruikte ik mijn eerste wandelstok voor en nadat ik aan een meniscus werd geholpen. Jaren later kwam die weer van pas bij het Geocachen. De stok heeft dan wel een hele andere functie. Hij wordt dan gebruikt als ‘prikstok’ om de verborgen metalen kistjes op te sporen.
Hoe anders was het vroeger. In het begin van de vorige eeuw ontwikkelde zich een speciale wandelstokcultus. Zo zijn er wandelstokken met onder het handvat een geheim flesje jenever in geval van dorst tijdens de wandeling, of een naaigarnituur. Dergelijke functionele wandelstokken zijn inmiddels gewilde en kostbare verzamelobjecten geworden.
Rond de 1800’s bv ging men niet zonder stok de deur uit. Het was een mode artikel en statussymbool voor de heren van betere stand. Het had de populariteit van het zwaard overgenomen als belangrijk onderdeel van een heer’s garderobe. Veelal hadden de dure exemplaren een ivoren ronde knop bovenop. Zowel oudere als jongere heren liepen daarmee op straat, niet omdat ze de stok nodig hadden maar louter als versiering (soms ook als verdediging tegen bijvoorbeeld aanvallen van honden of ongewenste individuen).
De Franse dichter Voltaire had maar liefst 75 exemplaren in zijn bezit, en de sociaal-criticus Jean Jacques Rousseau bezat er meer dan 40. De foto hierboven is van Oscar Wilde, 1854 – 1900, dichter, schrijver en estheet van Ierse afkomst.
Maar we kunnen nog verder terug in historie… De stok werd door Druiden en Keltische Krijgers gebruikt als symbool voor autoriteit, of als hulp voor een vermoeide reiziger, of als wapen. Voor de Kelt was het een extensie van hun eigen arm, als hulpmiddel om over kreken en beken te geraken. Keltische druiden gebruikten de stok als een symbool van leiderschap maar ook als hulpmiddel voor een sprituele reis… Vaak gegraveerd met mythische symbolen, Keltische tekens, verhalen van God of verslagen van slagvelden of magische spreuken. Een belangrijk hulpmiddel tijdens ceremonies en rituelen (Gandalf).
Nadat ik eerder zelf een twentse Goastok had gemaakt kon ik nu een mooie wandelstok voor weinig via Marktplaats kopen. De stok past mij prima. Niet alleen gemakkelijk bij het geocachen maar ook uniek door de koperen kop die erop zit. Hoe toepasselijk om als Dutch Dead Head (Grateful Dead fan) zo’n wandelstok te kopen. Ik heb geen idee van de leeftijd van de stok. Dit model wordt wel twee maal vernoemd op internet.
Het zou een zgn Totenkopf kunnen zijn. Deze werden in Duitsland tussen de oorlogen door gebruikt door het Freikorps. In 1933 was tie in gebruik bij de regimentale staf en het 1ste, 5de, en 11de squadron van de Reichswehr 5de Cavalerie Regiment als voortzetting van een traditie uit het Kaiserreich.
Maar dezelfde stok wordt ook genoemd als een ‘Memento Mori’ Een Latijnse phrase die betekent: “Vergeet niet dat U zult sterven”. Volgens overlevering werd deze phrase gebruikt in het Oude Rome. Als er weer een een Romeinse generaal door de straten paradeerde om een overwinning te vieren liep er altijd wel een slaaf met zo’n wandelstok achter hem. Zijn taak was om de generaal erop te attenderen dat vandaag de wereld voor zijn voeten lag, maar morgen een heel andere dag kon zijn… De slaaf deed dit door de generaal te vertellen dat hij niet moest vergeten dat ook hij op een dag zijn vlees zou verliezen en terug zou keren tot stof na dood, zelfs koningen: “Memento Mori”.
