Een nieuwe nachtcache in de buurt van Nijverdal. Al twee keer eerder werden we verrast met bijzondere eindlocaties van geocaches van het TriangleTeamTwente dus deze moest natuurlijk ook gelopen worden. Gezien de moeilijkheidsgraad van vierenhalf ster zouden we ‘m waarschijnlijk niet in één keer kunnen lopen. Vrijdag laat in de middag nog twee uur over en ondanks de barre weersomstandigheden toch besloten richting Enter af te reizen. De maglite gepakt, een lange onderbroek aan, en een russische bivakmuts met oorwarmers op. Om 17.00 uur op de locatie aangekomen en het was al donker en vroor dat het kraakte. Altijd weer spannend om in je eentje samen met de hond in het donker te lopen. De ogen wennen geleidelijk aan het donker en in het begin is het schrikken van elk geluid. Gelukkig is het opgehouden met sneeuwen. Het eerste waypoint werd snel gevonden. Om de coordinaten voor het volgend waypoint te krijgen moest er een schijf gedraaid worden waarop een code staat. Helaas kregen we door de kou de draai niet volledig! Dan maar over op plan B: scherp kijken naar eventueel volgende geplaatste reflectors. Helaas, ook geen succes. Dan maar weer retour naar de thuisbasis. Maar onderweg kwamen we een perfect (cache)paadje met hekjes tegen. In de listing werd melding gemaakt van hekjes die weer gesloten moesten worden. Dus van koers veranderd en het pad langs het water gelopen. En verrek, na een paar honderd meter kwamen we een prachtig in elkaar gedraaid tussenpunt tegen! Zo belanden we uiteindelijk tegendraads bij de gezonken onderzeeboot Red October uit. Via een kunstig en origineel stukje techniek lukte het om de boot boven water te krijgen en radio-actief te maken. Door deze actie werden de coordinaten voor de eindcache bemachtigd. Helaas ontbrak de tijd om verder te zoeken want er werd thuis visite verwacht. De volgende dag was het nog weer wat kouder en werd de ponyles van Lotte afgeblazen. Mooi de gelegenheid voor de Bushman en zijn hondje om te kijken of de verkregen coordinaten juist waren. Opnieuw naar Enter afgereisd en gelijk met zoeken begonnen. Een half uur later nog steeds geen resultaat maar wel verkleumde handen en lange ijstenen. Maar wacht eens even, daar schijnt iets door wat er niet hoort… Nog wat scherper kijken en verdomd: de cache is gelokaliseerd en wordt binnen gehaald!
 |
 |
Net voor het loggen verschijnt de locale boswachter die een ronde doet. Bushman doet zich maar even voor als natuurfotograaf en neemt de cache mee naar de auto om daar rustig te loggen en te wachten dat de kust weer veilig is. Nog snel wat foto’s nemen en dan de box weer op zijn originele locatie terug gooien… Machtig! Wat een cache!
